سرلشکر خلبان شهید عباس بابایی معاون وقت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی
سرلشکر خلبان شهید عباس بابایی معاون وقت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی پس از بازگشت از یک پرواز عملیاتی شناسایی در ۱۵ مرداد ۱۳۶۶ در ۳۷ سالگی به شهادت رسید.
شهید عباس بابایی در سال ۱۳۲۹ در شهرستان قزوین متولد شد، وی پس از طی مدارج اولیه تحصیلی درقزوین پس از آنکه در رشته پزشکی پذیرفته شد به علت علاقه به خلبانی در سال ۱۳۴۸ به نیروی ارتش پیوست و در اواخر سال ۱۳۵۱ با درجه ستوان دومی از دانشکده افسری خلبانی نیروی هوایی فارغ‌التحصیل شد. شهید بابایی پس از طی مراحل مقدماتی پرواز در سال ۱۳۴۹ برای تکمیل و دوره پیشرفته خلبانی، به کشور آمریکا اعزام می‌شود. بازگشت عباس بابایی به کشور همزمان شده بود با ورود هواپیما‌های پیشرفته اف- ۱۴ به نیروی هوایی، و وی که جزء خلبان‌های تیزهوش و ماهر در پرواز با هواپیمای شکاری اف ـ ۵ بود، به همراه تعداد دیگری از همکاران برای پرواز با هواپیمای اف- ۱۴ انتخاب و به پایگاه هوایی اصفهان منتقل شد، با اوج‌گیری مبارزات مردمی علیه رژیم ستمشاهی، شهیدبابایی به عنوان یکی از نیرو‌های انقلابی نیروی هوایی، در جمع دیگر افراد متعهد ارتش پا به میدان مبارزه نهاد. علقه‌های مذهبی و دیدن فضای فاسد دستگاه حاکم و فقر و گرفتاری مردم از طرفی و نفوذ همه جانبه اجنبی در همه ارکان کشور روح عباس را که درس آزادی خواهی را در مکتب امام حسین (ع) آموخته بود، می‌آزرد و با پیروی انقلاب اسلامی خود را وقف انقلاب و عمل به فرامین رهبری کرد. همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی و شکل گیری انجمن‌های اسلامی در ارتش، ویژگی‌های فردی و شخصیتی و مذهبی و پایبندی او به مسائل اعتقادی و مواضع دفاعی او در مقابل انحرافات سبب شد که به سرپرستی انجمن اسلامی پایگاه هشتم شکاری اصفهان انتخاب شود.
سال ۱۳۵۸ برای شهید بابایی سال پرکاری بود، نابسامانی‌های بسیار، القائات انحرافی و دسیسه‌های گروهک‌های منافقین که با طرح انحلال ارتش قصد از هم پاشی نیرو‌های مسلح را داشتند، کار را سخت کرده بود، اما او با بینش و درک عمیق خود و نیرو‌های مؤمن و انقلابی برای حفظ دستاورد‌های انقلاب اسلامی از هیچ تلاشی فروگذاری نکرد. سرلشگر بابایی پس از پیروزی انقلاب اسلامی رشادت‌های فراوانی در خدمت به انقلاب از خود خلق کرد و به علت مهارت و ورزیدگی که در عملیات‌های متعدد داشت به کسب درجه سرهنگی نایل شد و در اردیبهشت ماه ۱۳۶۶ به پیشنهاد رئیس شورایعالی دفاع و تایید امام‌خمینی (ره) به درجه سرتیپی رسید. عباس بابایی همواره وفاداری خود را به جمهوری اسلامی با انجام پرواز‌های متعدد در جبهه‌های جنگ به اثبات رسانید و در طول مدت فعالیت شجاعانه خود بیش از سه هزار ساعت پرواز با انواع هواپیما‌های شکاری داشت و تنها طی یک سال و نیم بیش از ۶۰ ماموریت جنگی را با موفقیت کامل انجام داد. او با کمک سایر همرزمانش در مدت ایام حج سال ۱۳۶۶ طرحی را برای عبور سالم کشتی‌های تجاری در خلیج فارس اجرا کرد که ماحصل آن عبور امن چهل فروند کشتی غول‌پیکر تجارتی از خلیج فارس بود.
سرلشکر بابایی با اینکه معاون عملیات نیروی هوایی بود هیچگاه خود را از صحنه نبرد جدا نمی‌کرد و همیشه در میدان‌های جنگ حضور داشت و می‌گفت «اگر پرواز نکنم، احساس ضعف خواهم کرد، زیرا هستی خود را در میدان جنگ می‌بینم».
شهادت
فرماندهی شجاع و الگو و مرد وارسته‌ای که سراسر وجودش عشق و از خودگذشتگی و کرامت بود، بابایی رزمنده‌ای که دلاور میدان جنگ بود و مبارزی سترگ با نفس اماره خویش که کوشید تا جز برای رضا و خشنودی حق تعالی گام برندارد. شهید بابایی در همه مراحل زندگی خودش در بعد از انقلاب و دوران دفاع مقدس همواره خود را مطیع امام و فرزند خلف ایشان می‌دانست و عشق به امام در کنار علاقه اش به میهن و مردم لحظه‌ای از او جدا نشد.
در پانزدهم مردادماه ۱۳۶۶ روز عید قربان با یک هواپیمای دو کابینه”اف -۵” در تبریز به اتفاق سرهنگ خلبان علی‌محمد نادری (خلبان کابین جلو) عهده دار انجام آخرین مأموریت پروازی خود شد، پس از بمباران مواضع دشمن و انجام ماموریت خود را برای رسیدن به عید قربان آماده کرد، باید به سرعت برای میهمانی و عید قربانی کردن نفس بر می‌گشت. هواپیما غرش‌کنان همچون صاعقه هوا را می‌شکافت و پیش می‌رفت. ناگهان صدای اصابت گلوله فضا را متحول کرد «لبیک اللهم لبیک»، حاجی خود را به مسلخ عشق رساند. عباس سال‌ها بود که نفس خود را قربانی کرده، حال نوبت به جان دادن است و رسیدن به محبوب.
صدا در کابین طنین‌انداز است عباس جان، حاجی، اما صدایی نمی‌آید، هواپیما مورد اصابت گلوله‌های تیربار ضد هوایی قرار گرفته و گلوله حنجره شهید بابایی را پاره کرده است و وی در روز عید قربان ذبیح‌الله شد.
عباس پس از تشییع با شکوه بر دستان مردم قدر شناس قزوین در گلزار شهدا در جنوب شاهزاده حسین قزوین به خاک سپرده شد و مدفن او تا قیامت زیارتگاه عاشقان دلباختگان راه و راه شهادت خواهد بود. درباره شخصیت والا و ارزشمند این شهید کتابی بنام پرواز تا بی نهایت چاپ و بار‌ها تجدید چاپ شده است، همچنین مجموعه شوق پرواز برای نمایش زندگینامه عباس بابایی ساخته شد. شهید بابایی پرورش یافته مکتب عاشورا بود شهیدی که عشق به سید وسالار شهیدان بند بند وجودش را فرا گرفته بود، شهیدی که در دامن مادری مومن و پدری دین دار و اهل مسجد و هیات پروش یافته بود. آثار تربیت دینی خانواده بر شهید بابایی به گونه‌ای بود که اعتقادات و باور‌های دینی در تمام لحظات همراه او بود، چه آن زمان که به نیروی هوایی پیوست و چه آن زمان که برای طی دوره به آمریکا رفت، رفتاری متعبدانه که حتی موجب تکریم و تعظیم فرماندهان آمریکایی نیز قرار گرفته بود.
